Sergio Caballero is mede-directeur van het beroemde SONAR Festival voor "Geavanceerde Muziek en Multimediakunst" in Barcelona, waar hij verantwoordelijk is voor de visuele kant. Zijn eerste speelfilm kwam ook uit deze hoek. Het scenario werd achteraf gemaakt. Op de beelden, opgenomen door cameraman Eduard Grau die opnieuw wonderen verrichtte, net als in HONOR DE CAVALLERIA (Albert Serra) en A SINGLE MAN (Tom Ford) zien we twee spoken die hun weg zoeken in een variëteit van spectaculaire landschappen, verloren en dwalend over de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela en dan richting Finisterre op het eind van de wereld. De spoken dragen de bekende witte jurken (die langzaam viezer worden) met uitgesneden ooggaten, en samen hebben ze één paard. Uit de Russische dialogen kunnen we afleiden dat ze recent zijn gestorven en moeten wennen aan hun nieuwe status. Onderweg bevinden ze zich in surrealistische situaties. Een grote inspiratiebron voor FINISTERRAE is Philippe Garrels klassieker THE INNER SCAR (1972). Het orakel dat de spoken leidt heet Garrel. En op de hypnotiserende soundtrack zijn zowel Suicide als Garrels muze, de zangeres Nico, te horen. Het feit dat deze roadmovie met z'n hoogmoedige toon en onderwerp zo grappig is, is deels te danken aan de makers pakkende, unieke gevoel voor humor.
De film is Russisch en Catalaans gesproken.